معایب تزریق چربی فریز شده چیست؟ تزریق چربی فریز شده به عنوان یکی از روش‌های رایج در پزشکی زیبایی و بازسازی‌های صورت و بدن شناخته می‌‌شود. این روش با استفاده از چربی‌های استخراج ‌شده از بدن خود فرد و انجماد آن‌‌ها برای استفاده‌های آینده انجام می‌‌شود. اگر چه این تکنیک مزایایی مانند کاهش خطر رد پیوند و در دسترس بودن ماده پر کننده دارد، اما معایب و چالش‌های قابل توجهی نیز به همراه دارد. در این محتوا، به بررسی معایب تزریق چربی فریز شده می‌‌پردازیم.

تزریق چربی صورت

قبل و بعد بایوفت

بایوفت صورت بدون عوارض

بایوفت چیست؟

به طور خلاصه یکی از اصلی ‌ترین نگرانی‌‌ها در مورد تزریق چربی فریز شده، کاهش کیفیت و زنده ‌مانی سلول‌های چربی پس از انجماد و ذوب شدن است. مطالعات نشان داده ‌اند که فرآیند فریز کردن و نگهداری چربی می‌‌تواند منجر به تخریب بخشی از سلول‌ها و کاهش کارایی آن‌ها پس از تزریق شود.

این مسئله ممکن است نتایج را غیرقابل پیش ‌بینی کند و نیاز به تزریق‌های مکرر را افزایش دهد. علاوه بر این، خطر عفونت و واکنش‌‌های التهابی نیز در این روش وجود دارد. چربی فریز شده ممکن است در طول فرآیند نگهداری یا تزریق آلوده شود و عوارضی مانند تورم، قرمزی و حتی آبسه ایجاد کند. همچنین، احتمال جذب نا مناسب چربی و ایجاد ناهمواری در پوست از دیگر معایبی است که باید پیش از انتخاب این روش در نظر گرفته شود. در ادامه به طور مفصل به هر یک از این موارد خواهیم پرداخت.

تزریق چربی فریز شده چیست؟

تزریق چربی فریز شده (Fat Freezing or Cryopreserved Fat Grafting) یکی از روش‌های پیشرفته در پزشکی زیبایی و بازسازی است که برای پر کردن حجم از دست‌ رفته در صورت یا بدن استفاده می‌شود. در این روش، چربی از نواحی مانند شکم، ران یا باسن بیمار برداشته شده و پس از پردازش و فریز شدن در دمای بسیار پایین (معمولاً در نیتروژن مایع در دمای ۱۹۶- درجه سانتی‌گراد) برای استفاده‌‌های آینده ذخیره می‌‌شود. این تکنیک امکان استفاده از چربی خود بیمار (اتولوگ) را در جلسات بعدی بدون نیاز به برداشت مجدد فراهم می‌کند.

مزیت اصلی این روش، کاهش تعداد جراحی‌های متعدد برای برداشت چربی است، زیرا چربی فریز شده تا چند ماه یا حتی سال‌ها قابل نگهداری و استفاده مجدد است. این روش برای بازسازی حجم در مواردی مانند اصلاح فرورفتگی‌های صورت، افزایش حجم لب‌‌ها، پر کردن جای اسکار یا حتی در بازسازی پستان پس از جراحی‌های سرطان کاربرد دارد. همچنین، از آنجا که چربی از بدن خود بیمار گرفته می‌‌شود، خطر واکنش‌های ایمنی یا پس ‌زدگی بسیار کم است.

با این حال، تزریق چربی فریز شده ممکن است با چالش‌هایی مانند جذب بخشی از چربی تزریق شده توسط بدن یا نیاز به تزریق‌‌های مکرر برای دستیابی به نتایج مطلوب همراه باشد. همچنین، فرآیند فریز و ذوب چربی ممکن است بر کیفیت سلول‌های چربی تأثیر بگذارد و میزان بقای آن‌‌ها را کاهش دهد. بنابراین، انتخاب بیماران مناسب و تکنیک‌‌های پیشرفته پردازش چربی برای بهبود نتایج این روش ضروری است.

کاربردهای تزریق چربی فریز شده

• بازسازی حجم از دست رفته صورت: تزریق چربی فریز شده برای بازگرداندن حجم طبیعی صورت در نواحی مانند گونه‌ها، خط فک و پیشانی استفاده می‌‌شود. این روش به ویژه پس از کاهش وزن یا پیری که باعث از بین رفتن چربی طبیعی صورت می‌‌شود، کاربرد دارد. چربی فریز شده پس از ذخیره‌ سازی می‌‌تواند در جلسات بعدی بدون نیاز به لیپوساکشن مجدد تزریق شود.
• پر کردن اسکارها و فرورفتگی‌‌های پوست: از چربی فریز شده برای پر کردن اسکارهای عمیق ناشی از آکنه، تصادفات یا جراحی‌ها استفاده می‌‌شود. این روش به بهبود بافت پوست و ایجاد سطحی صاف کمک می‌‌کند و نتایج طبیعی‌ تری نسبت به فیلرهای مصنوعی ارائه می‌‌دهد.
• تجدید جوانی دست‌‌ها: با افزایش سن، دست‌ها حجم خود را از دست می‌‌دهند و رگ‌ها و تاندون‌ها برجسته می‌‌شوند. تزریق چربی فریز شده به بازگرداندن حجم نرم و جوان به دست‌ها کمک می‌‌کند و ظاهر پیر را کاهش می‌‌دهد.
• تقویت و ترمیم سینه پس از جراحی‌‌های سرطان: در برخی موارد پس از ماستکتومی‌یا جراحی‌های بازسازی سینه، از چربی فریز شده برای بهبود تقارن و ایجاد حجم طبیعی استفاده می‌‌شود. این روش یک گزینه کم‌ تهاجمی‌برای اصلاح نواقص باقی ‌مانده پس از جراحی است.
• اصلاح ناهمواری‌های بدن پس از لیپوساکشن: گاهی پس از لیپوساکشن، نواحی از بدن دچار فرورفتگی یا نامتقارنی می‌‌شوند. تزریق چربی فریز شده به اصلاح این نواحی و ایجاد ظاهر یکنواخت کمک می‌‌کند.

این روش به دلیل استفاده از چربی خود بیمار، سازگاری بالایی دارد و خطر واکنش ایمنی را کاهش می‌‌دهد. با این حال، میزان جذب چربی در بدن متغیر است و ممکن است به جلسات متعدد نیاز باشد.

تزریق چربی فریز شده مناسب چه افرادی است؟

تزریق چربی فریز شده به عنوان یک روش زیبایی و بازسازی، معمولاً برای افرادی مناسب است که به دنبال افزایش حجم طبیعی در نواحی مختلف صورت یا بدن هستند، مانند پر کردن گودی زیر چشم، افزایش حجم گونه‌‌ها، بازسازی سینه پس از جراحی، یا اصلاح نقص‌های ناشی از تروما یا بیماری. این روش برای کسانی که تمایل به استفاده از مواد مصنوعی مانند فیلرهای شیمیایی ندارند و ترجیح می‌دهند از بافت خودشان استفاده شود، گزینه مناسبی است. همچنین، افرادی که ذخیره چربی کافی در بدن دارند و از سلامت عمومی‌خوبی برخوردار هستند، کاندیدای مناسبی محسوب می‌‌شوند.

با این حال، این روش برای افراد مبتلا به بیماری‌‌های خود ایمنی، اختلالات انعقادی، یا عفونت‌‌های فعال مناسب نیست. همچنین کسانی که سابقه رد پیوند یا حساسیت به فرآیند‌های انجماد دارند، ممکن است با عوارضی مانند جذب سریع چربی، التهاب یا عفونت مواجه شوند. افراد با شاخص توده بدنی (BMI) بسیار پایین که ذخیره چربی کافی ندارند یا بیمارانی که تحت درمان‌های خاص مانند شیمی‌درمانی هستند، معمولاً کاندیدای مناسبی برای این روش محسوب نمی‌‌شوند. مشورت با پزشک متخصص پیش از تصمیم‌ گیری ضروری است.

عوارض معایب تزریق چربی فریز شده

تزریق چربی فریز شده اگرچه محبوبیت زیادی دارد، اما معایب و محدودیت‌هایی نیز دارد که در ادامه به برخی از معایب تزریق چربی فریز شده اشاره می‌شود.

• کاهش اثر بخشی در مقایسه با چربی تازه از معایب تزریق چربی فریز شده: چربی فریز شده ممکن است پس از ذوب شدن، کیفیت و زنده مانی سلول‌های چربی را از دست بدهد. این مسئله منجر به جذب سریع تر چربی تزریق شده توسط بدن و کاهش ماندگاری نتایج می‌شود. در برخی موارد، تنها درصد کمی‌از چربی تزریق شده باقی می‌ماند و نیاز به تزریق‌های مکرر وجود دارد.
• ریسک عفونت و واکنشهای التهابی: فرآیند انجماد و ذوب چربی می‌تواند احتمال آلودگی باکتریایی یا قارچی را افزایش دهد. همچنین، بافت چربی فریز شده ممکن است واکنش ایمنی شدیدتری در بدن ایجاد کند و منجر به تورم، قرمزی یا حتی تشکیل گرانولوم (توده‌های التهابی) شود.
• عدم پیش بینی پذیری نتایج از معایب تزریق چربی فریز شده: به دلیل متغیر بودن میزان جذب چربی فریز شده در بدن، نتایج این روش ممکن است نا منظم و غیر یکنواخت باشد. ممکن است بخشی از چربی کاملاً جذب شود و بخشی دیگر باقی بماند که منجر به ناهمواری یا بد شکلی در ناحیه تحت درمان شود.
• نیاز به تکنیک‌های پیشرفته و هزینه بالاتر: ذخیره سازی و آماده سازی چربی فریز شده نیاز به تجهیزات ویژه و شرایط استریل دارد که هزینه کلی درمان را افزایش می‌دهد. همچنین، ممکن است جراحان با تجربه کمتری این روش را انجام دهند، که خطر عوارض را بیشتر می‌کند.
• محدودیت در حجم چربی قابل استفاده: چربی فریز شده معمولاً برای تزریق حجم‌های کوچک مناسب است و برای بازسازی‌های بزرگ (مانند تقویت سینه یا باسن) ممکن است چربی کافی فراهم نکند. در چنین مواردی، استفاده از چربی تازه یا روش‌های دیگر مانند ایمپلنت ارجحیت دارد.
• احتمال ایجاد فیبروز یا سفتی بافت از معایب تزریق چربی فریز شده: در برخی موارد، چربی فریز شده ممکن است باعث ایجاد بافت اسکار یا فیبروز در ناحیه تزریق شود که منجر به سفتی یا تغییر در بافت طبیعی پوست می‌شود. این عارضه به ویژه در تزریق‌های مکرر محتمل تر است.

بیشتر بخوانید درباره: ماندگاری تزریق چربی به صورت

در نتیجه، اگرچه تزریق چربی فریز شده یک روش کم تهاجمی‌و جذاب برای برخی افراد است، اما باید با آگاهی از معایب آن و تحت نظر پزشک متخصص انجام شود تا از عوارض احتمالی جلوگیری گردد.

کلام پایانی

با وجود کاربردهای گسترده تزریق چربی فریز شده در حوزه‌های زیبایی و ترمیمی، این روش خالی از عیب نیست و محدودیت‌های مهمی‌دارد. کاهش کیفیت چربی پس از انجماد، خطر عفونت و واکنش‌‌های نا مطلوب بدن از جمله چالش‌‌هایی هستند که ممکن است نتایج را تحت تأثیر قرار دهند. بنابراین، بیماران باید پیش از تصمیم‌ گیری، به ‌طور کامل از این معایب آگاه شوند و با پزشک خود مشورت کنند.

اگرچه تزریق چربی فریز شده می‌‌تواند گزینه ‌ای مناسب برای برخی افراد باشد، اما روش‌های جایگزین مانند استفاده از چربی تازه یا پر کننده‌های مصنوعی نیز باید مورد بررسی قرار گیرند. هر روشی مزایا و معایب خاص خود را دارد و انتخاب بهترین گزینه به شرایط فردی و نظر متخصص بستگی دارد.

آگاهی از این نکات به بیماران کمک می‌‌کند تا تصمیمی‌آگاهانه بگیرند و از عوارض احتمالی جلوگیری کنند. با توجه به پیشرفت‌های علمی‌در این زمینه، امید می‌‌رود در آینده روش‌های بهینه ‌تری برای حفظ و تزریق چربی ابداع شود که معایب فعلی را کاهش دهند. تا آن زمان، توصیه می‌‌شود بیماران با دقت تمام گزینه‌ها را ارزیابی کرده و تحت نظارت پزشکان مجرب اقدام به انجام این روش نمایند.